1-Fase sneller bij hoog laadvermogen | hoe kan dat?

Mocht je in bezit zijn van een elektrische auto met een 1-fase boordlader is het je misschien wel eens opgevallen: de auto laadt sneller op bij een 22 kW laadpaal dan bij een laadpaal met een maximaal vermogen van 11 kW. En dat terwijl in beide gevallen het maximale laadvermogen van de laadpalen niet bereikt kan worden. Immers, een 1-fase boordlader kan maximaal tot 3,7 kW of 7,4 kW. Hoe zit dat precies? Wij leggen het voor je uit.

Net als elektrische auto's zijn er nogal wat verschillende laadpalen. Openbare laadpalen zijn vrijwel allemaal voorzien van een universele socket-aansluiting. In deze aansluiting past jouw laadkabel waardoor, ongeacht het merk en type auto, opgeladen kan worden. Naast het feit dat er verschillende merken laadpalen bestaan zijn er ook verschillende laadvermogens. In de meeste gevallen zijn publiek toegankelijke laadpalen uitgerust met een maximaal laadvermogen van 11 kW (3-fase, 16A) of 22 kW (3-fase, 32A). In principe geldt: hoe hoger het laadvermogen hoe sneller een elektrische auto kan worden geladen. Toch gaat deze vlieger niet helemaal op. Net als bij de laadpalen het geval is kan ook het maximale laadvermogen van de auto verschillen. De hoeveelheid stroom die een elektrische auto kan ontvangen is afhankelijk van het type boordlader. Plug-In Hybrides hebben vaak een compacte boordlader met een maximaal laadvermogen van 3,7 kW ( 1-fase , 16A) of 7,4 kW ( 1-fase 32A). 

Snappen we het tot dusver nog? Dan maken we het nog een stukje ingewikkelder. Het bovenstaande verklaart namelijk nog niet precies waarom elektrische auto's met een 1-fase boordlader (dus met 3,7 kW of 7,4 kW) soms sneller kunnen laden op een 22 kW laadpaal dan een 11 kW laadpaal. Deze elektrische auto's halen namelijk in geen van de gevallen daadwerkelijk het laadvermogen van 11 kW of 22 kW aangezien de 1-fase boordlader als beperkende factor geldt. Welnu, dat zit zo. Elektrische auto's met een 3-fase boordlader (11 kW of 22 kW) hebben drie fasen beschikbaar om mee te laden. Feitelijk zal de stroom worden verdeeld over deze drie fasen. Over iedere fase stroomt dus 16A (in het geval van een 11 kW boordlader) of 32A (in het geval van een 22 kW boordlader). Indien een laadpaal is uitgerust met een laadvermogen van 22 kW kan iedere elektrische auto op maximaal vermogen opladen. Zowel PHEV's met een compacte boordlader als grotere EV's met een grote boordlader, zoals de Tesla Model X.

Heeft de laadpaal een laadvermogen van maximaal 11 kW dan zal een elektrische auto met een 7,4 kW boordlader langzamer laden. 11 kW staat namelijk gelijk aan 3-fase 16A. Over iedere fase stroomt dus 16A. De auto met 7,4 kW boordlader heeft slechts 1-fase. Over deze fase stroomt 32A. Deze 32A kan niet worden bereikt omdat er een limiet geldt van 16A per fase. Hierdoor kunnen we stellen dat de laadpaal de beperkende factor is. De laadpaal kan immers niet voldoen aan de vraag van meer stroom per fase. Dit resulteert erin dat de laadpaal het vermogen afknijpt tot hetgeen maximaal beschikbaar is per fase. En dat is 16A. De elektrische auto met 7,4 kW (1-fase 32A) boordlader zal daarom met slechts 3,7 kW (1-fase 16A) kunnen laden aan een 11 kW laadpaal. Ofwel, het opladen duurt een keer zo lang. Dit in tegenstelling tot laadstations met een vermogen van 22 kW waarbij de auto wel het maximale gewenste laadvermogen kan behalen. Kortom, ben je in het bezit van een elektrische auto met een 1-fase on-boardlader dan loont het om van tevoren het laadvermogen van de laadpaal goed te controleren. Het kan zomaar de helft van de laadtijd schelen.